Deel 57, pagina 157:
    ‘Ze gingen die kant op. Volgens mij naar ’t Hijgend Hert.’
    ‘Huh?’ zei Arie.
    ‘Hijgend Hert, jongen. Iedereen kent het. Een prachtig eetcafé, we zijn er deze week al drie keer geweest. Ze beweren dat ze de enige berghut van Nederland zijn.’
    ‘Bier,’ zei de man. ‘Ze hebben heel veel bier. Niet dat we veel bier drinken, maar...’
    ‘Ook dieren. Pauwen en herten en varkens en...’
    ‘Hijgende herten,’ vulde Arie aan. Hij maakte een kleine buiging. ‘We gaan meteen kijken.’


    Eigen merk blond bier („Vijlener Bosbier”) van „’t Hijgend Hert”.