|
Deel 40, pagina 97: ‘Dus jij denkt dat er straks iets anders gaat gebeuren dan ... Wat is dat? Mel Tormé?’ Bob luisterde naar een nieuwe cd. ‘Zowaar, Mel Tormé. Technisch de beste zanger van na de oorlog. Beter dan Sinatra, beter dan Harry Connick junior. Laten we hier toch maar even blijven.’ Hij sloot de ogen en kreeg een hemelse trek om de lippen. Na twee nummers herkende hij de cd. ‘Lulu’s back in town’, meer dan twintig nummers zang met begeleiding van het fantastische orkest van Marty Paich’ Dek-Tette. Bijna anderhalf uur muziek, dacht Bob en hij werd op slag een tevreden mens. CD „Lulu’s back in town” van Mel Tormé and the Mary Paich Dek-Tette, die overigens slechts 70 minuten en 33 seconden duurt, dus niet echt „bijna anderhalf uur”. |