Deel 45, pagina 121:
    Binnen drie minuten stond hij buiten met op zijn hoofd een petje van de Utah JAZZ, een basketbalclub die in de hoogste divisie speelde. Hij had het petje eerder gezien en er toen met enige jaloezie naar gekeken. Vooral het feit dat het niets met jazzmuziek, maar alles met sport had te maken sprak hem aan. Het kostte bijna twintig dollar, maar het viel zover over zijn voorhoofd dat het een uiterst nuttige besteding was. Hij leek er op slag door op een van de vele jongens die in het centrum rondwandelden en van wie driekwart een JAZZ-petje droeg. Hij liep haastig naar Jan en zag tot zijn genoegen dat die hem pas op het laatste ogenblik herkende.

    Petje van Utah JAZZ.