Deel 26, pagina 193 (pocket):
    Jan knorde wat en toen schoot hem nog wat te binnen:
    „O, ja. En ik wilde graag de handtekening van Schilperoort.”
    „Dat kan,” zei de beroemde musicus. „Stop eens even?” De Renault werd afgeremd en stopte op het Goudenregenplein. Schilperoort rommelde in zijn portefeuille, vond een velletje papier en rukte de vulpen tevoorschijn.


    Een échte handtekening van Peter Schilperoort, enkele weken voor zijn dood op 17 november 1990 met balpen - niet met vulpen - in dit exemplaar van „Stampij om een schuiftrompet” geschreven.

    Met dank aan John Beringen.