Deel 22, pagina 76 (pocket):
    Dat nagels vijlen was niet de enige speciale eigenaardigheid van Tootsie. Haar tweede was: aan de lopende band chocoladeflikken eten. En niet zómaar flikken, maar het moesten per se pastilles zijn van het Hollandse merk Droste. Johnny Dalmonte kocht die altijd voor haar in met kartonnen dozen tegelijk en hij zorgde er terdege voor, dat de voorraad nooit uitgeput raakte, want als zij aan haar laatste flik toe was, kreeg Tootsielief een humeur als een lastige berin. En dan was Tootsie bepaald géén katje om zonder handschoenen aan te pakken.

    Deze hele alinea is in 1968 aan de pocket toegevoegd, enkel en alleen om reclame te kunnen maken voor Droste-pastilles.